паро́дны, -ая, -ае (спец.).

Які належыць да выведзеных, палепшаных парод (у 1 знач.), пародзісты.

Пародная жывёла.

|| наз. паро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́дны паро́дная паро́днае паро́дныя
Р. паро́днага паро́днай
паро́днае		 паро́днага паро́дных
Д. паро́днаму паро́днай паро́днаму паро́дным
В. паро́дны (неадуш.)
паро́днага (адуш.)		 паро́дную паро́днае паро́дныя (неадуш.)
паро́дных (адуш.)
Т. паро́дным паро́днай
паро́днаю		 паро́дным паро́днымі
М. паро́дным паро́днай паро́дным паро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паро́дны поро́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паро́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пародзісты (у 1 знач.). Пародная жывёла. □ Пародныя якасці [сабакі] акрэсліліся даволі рана, і Пархвеныч палюбіў свайго гадаванца ўсёй душою. Карамазаў.

2. Надзелены якасцямі высокага гатунку (аб раслінах). Пародныя якасці насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́дны rássig, Rássen-; Zúcht -;

паро́дныы саба́ка Rássehund m -(e)s, -e, réinrassiger Hund;

паро́дныая скаці́на Rássevieh n -(e)s, Zúcht vieh n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

поро́дный паро́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

réinrassig

a чыстакро́ўны, паро́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rasowy

rasow|y

1. расавы;

dyskryminacja ~a — расавая дыскрымінацыя;

stosunki ~e — расавыя адносіны;

2. пародзісты; пародны; чыстакроўны;

~y pies — пародны сабака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сві́дар тэх Bóhrer m -s, -; горн Bóhrstange f -, -n;

паро́дны сві́дар Gestéinbohrer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)