Verbum

анлайнавы слоўнік

па́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	па́рка
Р.	па́ркі
Д.	па́рцы
В.	па́рку
Т.	па́ркай па́ркаю
М.	па́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

па́рка гл. парыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́рка I ж. (парение) парка

па́рка II ж. (уменьш. к па́ра I) па́рочка

па́рка III ж., миф. па́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рка^II (одежда) па́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рка^I ж. (парение) па́ранне, -ння ср., па́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рка ¹, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. парыць (у 1, 2, 4, 5, 6 і 7 знач.).

па́рка ², ‑і, ДМ ‑рцы, ж. (з вялікай або малой літары).

Адна з трох рымскіх багінь лёсу, якія пачыналі прасці, калі чалавек нараджаўся, пралі і пераразалі яго «ніць жыцця».

[Лац. Parca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́рк

‘месца стаянкі транспарту’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	па́рк	па́ркі
Р.	па́рка	па́ркаў
Д.	па́рку	па́ркам
В.	па́рк	па́ркі
Т.	па́ркам	па́ркамі
М.	па́рку	па́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Па́рка ₁ ’пакаранне розгамі’ (Нас.). Дэрыват з суф. ‑к‑ ад па́рыць < па́ра ₁ (гл.). Адносна семантыкі параўн. чэш. napařiti ’пакараць’, першапачаткова ’пакараць розгамі, якія клаліся ў гарачую ваду, каб распарыліся’.

Па́рка ₂ памяншальнае да па́ра ₂ (Нас.), ’пара коней’ (Янк.), ’двайны колас, спарыш’ (ТС). Да пара ₂ з суф. ‑к‑.

Па́рка ₃ ’парка (адзенне)’ (ТСБМ). Праз рус. па́рка (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 74) з нямецкага parka ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 207).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парка

Том: 24, старонка: 12.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

парка

Том: 24, старонка: 12.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)