парк¹, -у, мн. -і, -аў, м.

Вялікі сад або пасаджаны гай з алеямі, кветнікамі і пад.

Разбіць п.

П. культуры і адпачынку.

|| прым. па́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́рк

‘месца стаянкі транспарту’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́рк па́ркі
Р. па́рка па́ркаў
Д. па́рку па́ркам
В. па́рк па́ркі
Т. па́ркам па́ркамі
М. па́рку па́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́рк

‘зялёныя насаджэнні; сукупнасць транспартых сродкаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́рк па́ркі
Р. па́рку па́ркаў
Д. па́рку па́ркам
В. па́рк па́ркі
Т. па́ркам па́ркамі
М. па́рку па́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парк², -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -а. Перасоўны склад для забеспячэння арміі.

Артылерыйскі п.

Гарматны п.

2. -а. Месца стаянкі і рамонту транспартных сродкаў.

Аўтобусны п.

Тралейбус ідзе ў п.

3. -у. Сукупнасць транспартных сродкаў рухомы састаў, а таксама наогул сукупнасць машын, механізмаў і пад.

Аўтамабільны п.

П. сельскагаспадарчых машын.

Танкавы п.

|| прым. па́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паркII парк, род. па́рка м.;

трамва́йный парк трамва́йны парк;

тра́кторный парк тра́ктарны парк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парк (род. па́рку, (место стоянки транспорта) па́рка) м., в разн. знач. парк;

трамва́йны п. — трамва́йный парк;

тра́ктарны п. — тра́кторный парк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паркI парк, род. па́рку м.;

парк культу́ры и о́тдыха парк культу́ры і адпачы́нку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парк, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Участак з прыроднымі ці штучнымі насаджэннямі, дарожкамі, алеямі, вадаёмамі, прызначаны для адпачынку. Парк маўчаў у перадвосеньскім зняменні, нават птушкі не гаманілі ў пабурэлым, але яшчэ густым лісці дрэў. Дуброўскі.

2. ‑а. Месца стаянкі і рамонту транспартных сродкаў. Трамвайны парк. Аўтобусны парк. □ Звініць на прыпынку апошні трамвай ля вакзала. — У парк адыходзіць, — кандуктарка ветла сказала. Вялюгін.

3. ‑у. Сукупнасць рухомага саставу чыгуначнага, аўтамабільнага і іншых відаў транспарту. А цяпер увесь .. парк — дваццаць трактараў, два камбайны, дзесяць жняярак... Сіўцоў. У танкавым парку, угледзеўшы новыя машыны, якіх да гэтага яшчэ ні разу не бачыў, Максім аж уздыхнуў ад хвалявання і нясцерпнай прагі падысці, пакратаць іх. Грамовіч.

•••

Заалагічны парк (сад) — навукова-асветная ўстанова, у якой трымаюць у клетках, вальерах ці на вялікіх пляцоўках дзікіх жывёл для дэманстрацыі іх і вывучэння.

[Англ. park.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парк м

1. Park m -(e)s, -s і -e; Prkanlage f -, -n;

2. (месца стаянкі транспарту) Park m -(e)s, -e і -s;

трамва́йны парк Strßenbahnhof m -(e)s, -höfe;

параво́зны парк Lokomotvdepot [-po] n -s, -s;

трале́йбусны парк busbahnhof m;

3. (сукупнасць транспартных сродкаў) Park m, Bestnd m -(e)s, -stände;

аўтамабі́льны парк Krftfahrzeugpark m, Krftfahrzeugbestand m; Wgenpark m, Fhrpark m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парк

т. 12, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)