парасё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парасё́ |
парася́ты |
| Р. |
парася́ці |
парася́т |
| Д. |
парася́ці |
парася́там |
| В. |
парасё́ |
парася́т |
| Т. |
парасём |
парася́тамі |
| М. |
парася́ці |
парася́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парася́ і парасё, -ся́ці, мн. -ся́ты, -ся́т, н.
Дзіцяня свінні.
|| прым. парася́чы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
парася́ и парасё, -ся́ці ср. поросёнок м.;
◊ хто п. ўкраў, таму́ ў вуша́х пішчы́ць — погов. на во́ре ша́пка гори́т;
свінні́ не да парася́т, калі́ яе́ сма́ляць — погов. свинье́ не до порося́т, ко́ли её па́лят;
не ме́ла ба́ба кло́пату, (дык) купі́ла п. — погов. не́ было печа́ли, (так) че́рти накача́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парася́ і парасё, ‑сяці; мн. ‑сяты, ‑сят; н.
Дзіцяня свінні. У Самабыля ёсць розная жыўнасць: куры, трое парасят, дзве казы і трусы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поросёнок парася́ и парасё, -ся́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
порося́ обл. парася́ и парасё, -ся́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсмо́ктваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абсмактаць. Караткевіч еў смажанае парасё і запіваў гарэлкай, а Даўгулевіч піў пярцоўку і абсмоктваў гусіныя лапкі. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)