парако́нны, -ая, -ае.

Запрэжаны парай коней.

Параконная запрэжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парако́нны парако́нная парако́ннае парако́нныя
Р. парако́ннага парако́ннай
парако́ннае		 парако́ннага парако́нных
Д. парако́ннаму парако́ннай парако́ннаму парако́нным
В. парако́нны (неадуш.)
парако́ннага (адуш.)		 парако́нную парако́ннае парако́нныя (неадуш.)
парако́нных (адуш.)
Т. парако́нным парако́ннай
парако́ннаю		 парако́нным парако́ннымі
М. парако́нным парако́ннай парако́нным парако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парако́нны пароко́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парако́нны, ‑ая, ‑ае.

Запрэжаны парай коней; прызначаны для пары коней. З-за грудка паказалася параконная падвода. Гартны. Яшчэ за некалькі дзён да васемнаццатага калгаснікі паставілі ў Клемсавай клеці сем параконных плугоў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парако́нны zwéispännig;

парако́нны экіпа́ж Zwéispänner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

двуко́нный парако́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пароко́нный парако́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parokonny

параконны;

wóz parokonny — параконны воз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dwukonny

параконны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zwéispänner

m -s, - парако́нны экіпа́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)