паразмаўля́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паразмаўля́ю |
паразмаўля́ем |
| 2-я ас. |
паразмаўля́еш |
паразмаўля́еце |
| 3-я ас. |
паразмаўля́е |
паразмаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паразмаўля́ў |
паразмаўля́лі |
| ж. |
паразмаўля́ла |
| н. |
паразмаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паразмаўля́й |
паразмаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паразмаўля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразмаўля́ць сов. поговори́ть, поразгова́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразмаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
1. Размаўляць некаторы час. Таварыш Васіль нават паразмаўляў крыху з сялянамі, якія ехалі працаваць на лесапільню. Пестрак. Падыходзь, паразмаўляем трохі, Спадабаўся мне ты, юны Джон. Панчанка.
2. Перагаварыць з кім‑н. — Паразмаўляў я з ім [Нарніцкім] сам-насам адзін раз, другі. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поразгова́ривать сов., разг. пагавары́ць, паразмаўля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
посу́мерничать сов., разг. паразмаўля́ць (пасядзе́ць) ша́рай гадзі́най.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадуду́каць
‘ціха прамовіць што-небудзь і без прамога дапаўнення; пэўны час паразмаўляць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадуду́каю |
прадуду́каем |
| 2-я ас. |
прадуду́каеш |
прадуду́каеце |
| 3-я ас. |
прадуду́кае |
прадуду́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
прадуду́каў |
прадуду́калі |
| ж. |
прадуду́кала |
| н. |
прадуду́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прадуду́кай |
прадуду́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прадуду́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
потолкова́ть сов., разг. (поговорить) пагавары́ць; паразмаўля́ць; (побеседовать) пагу́тарыць; пагамані́ць; (обсудить) памеркава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tête-á-tête [ˌteɪtɑ:ˈteɪt]n. франц. тэт-а-тэ́т, спатка́нне, сустрэ́ча або́ размо́ва сам-на́сам;
have a tête-á-tête with smb. паразмаўля́ць сам-на́сам з кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pomówienie
pomówieni|e
: mam z tobą do ~a — мне трэба з табой паразмаўляць (пагаварыць)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
talk1 [tɔ:k] n.
1. размо́ва;
double talk двухсэнсо́ўная размо́ва;
idle talk пуста́я размо́ва;
small talk све́цкая размо́ва;
have a talk пагавары́ць, паразмаўля́ць;
make talk пачына́ць размо́ву
2. балбатня́, пуста́я размо́ва;
It’s mere talk! Гэта адны словы!
3. чу́тка, пагало́ска, плётка;
There’s (some) talk of his failure. Ходзяць чуткі аб ягоным правале.
4. (on) ле́кцыя; дакла́д;
She gave a talk on her visit to Paris. Яна выступіла з паведамленнем аб сваім візіце ў Парыж.
5. гу́тарка; дыяле́кт; жарго́н;
baby talk дзіця́чая размо́ва;
thieves’ talk зладзе́йскі, блатны́ жарго́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)