папі́рус, м.

1. -а і (зб.) -у, мн. -ы, -аў. Трапічная травяністая расліна сямейства асаковых.

2. -у. Матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і інш. старажытнымі народамі.

Скруткі папірусу.

3. -а, мн. -ы, -аў. Рукапіс на такім матэрыяле.

|| прым. папі́русны, -ая, -ае і папі́русавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папі́рус

‘матэрыял для пісьма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. папі́рус
Р. папі́русу
Д. папі́русу
В. папі́рус
Т. папі́русам
М. папі́русе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папі́рус

‘трапічная расліна; рукапіс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папі́рус папі́русы
Р. папі́руса папі́русаў
Д. папі́русу папі́русам
В. папі́рус папі́русы
Т. папі́русам папі́русамі
М. папі́русе папі́русах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папі́рус, -су, (памятник письменности) -са м., в разн. знач. папи́рус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папі́рус, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства асаковых. / ‑у, у знач. зб. Зараслі папірусу.

2. ‑у. Матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і іншымі старажытнымі народамі. Скруткі папірусу.

3. ‑а. Рукапіс на такім матэрыяле. Егіпецкія папірусы.

[Грэч. pápyros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папірус,

кветкавая расліна.

т. 12, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

папірус,

пісчы матэрыял, выраблены з расліны папірусу.

т. 12, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

папі́рус м Papýrus m -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папі́рус

(лац. papyrus, ад гр. papyros)

1) водная травяністая расліна сям. асаковых з тоўстымі сцёбламі і буйнымі каласковымі суквеццямі, пашыраная ў трапічнай Афрыцы;

2) матэрыял для пісьма са сцяблін гэтай расліны, які вырабляўся егіпцянамі і іншымі народамі ў старажытнасці, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Папі́рус ’шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства асаковых; матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і іншымі старажытнымі народамі; рукапіс на такім матэрыяле’ (ТСБМ). З рус. папи́рус ’тс’, якое з ням. Papyrus < лац. papȳrus. Далей гл. папера (Фасмер, 3, 201).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)