папру́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папру́жка папру́жкі
Р. папру́жкі папру́жак
Д. папру́жцы папру́жкам
В. папру́жку папру́жкі
Т. папру́жкай
папру́жкаю
папру́жкамі
М. папру́жцы папру́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папру́жка ж. ремешо́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папру́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Памянш. да папруга; папруга. Вадзік .. зняў са штаноў папружку і аддаў узамен на ножык. Гамолка. Па грэблі ў бок мястэчка ідзе чалавек. На ім просты, не першага веку шынель, падпяразаны папружкай з патранташам. Чарнышэвіч. Лейтэнант падцягнуў папружку. Рукою прыгладзіў валасы на галаве. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папру́жка ж. kliner Remen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папру́га, -і, ДМу́зе, мн. -і, -ру́г, ж.

1. Раменны пояс або наогул пояс.

Падперазацца папругай.

2. Частка збруі для ўмацавання падсядзёлка на спіне каня.

|| памянш. папру́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rzemyk

м. раменьчык; папружка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pejcz

м. пуга; папружка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ласі́на, ‑ы, ж.

1. Вырабленая скура лася ці аленя. Папружка з ласіны.

2. Мяса лася. Тут .. на ражне ласіна вяліцца — Дабаўка да пайка сухога. Хведаровіч.

3. толькі мн. (ласі́ны, ‑сі́н). Штаны з ласінай скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласі́на ж., в разн. знач. лоси́на;

папру́жка з ласі́ны — реме́нь из лоси́ны;

сма́жаная л. — жа́реная лоси́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ремешо́к м.

1. раме́ньчык, -ка м.;

2. (поясок) раме́ньчык, -ка м., папру́жка, -кі ж.; дзя́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)