Павялічыць дабаўленнем новага да чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Павялічыць дабаўленнем новага да чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папо́ўню | папо́ўнім | |
| папо́ўніш | папо́ўніце | |
| папо́ўняць | ||
| Прошлы час | ||
| папо́ўніў | папо́ўнілі | |
| папо́ўніла | ||
| папо́ўніла | ||
| Загадны лад | ||
| папо́ўні | папо́ўніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папо́ўніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. попо́лнить;
2. (пробел в знаниях) воспо́лнить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зрабіць больш поўным, дабавіўшы чаго‑н.; павялічыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаўня́ць
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
попо́лнить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
воспо́лнить
воспо́лнить зна́ния
воспо́лнить пробе́лы запо́ўніць прабе́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папаўня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папо́ўнены, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаўне́нне, -я,
1.
2. Тое, чым папаўняецца што
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)