папо́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папо́ўню папо́ўнім
2-я ас. папо́ўніш папо́ўніце
3-я ас. папо́ўніць папо́ўняць
Прошлы час
м. папо́ўніў папо́ўнілі
ж. папо́ўніла
н. папо́ўніла
Загадны лад
2-я ас. папо́ўні папо́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час папо́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)