папо́ркаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папо́ркаю папо́ркаем
2-я ас. папо́ркаеш папо́ркаеце
3-я ас. папо́ркае папо́ркаюць
Прошлы час
м. папо́ркаў папо́ркалі
ж. папо́ркала
н. папо́ркала
Загадны лад
2-я ас. папо́ркай папо́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папо́ркаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папо́ркаць сов. поты́кать; поковыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папо́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Поркаць некаторы час. Адтапырыўшы тоўстую губу, Лапцін папоркаў відэльцам залачоны зуб і чокнуўся з Рубіным. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наты́цкаць

‘утыкнуць, усунуць што-небудзь; папоркаць чым-небудзь у каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наты́цкаю наты́цкаем
2-я ас. наты́цкаеш наты́цкаеце
3-я ас. наты́цкае наты́цкаюць
Прошлы час
м. наты́цкаў наты́цкалі
ж. наты́цкала
н. наты́цкала
Загадны лад
2-я ас. наты́цкай наты́цкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наты́цкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)