папе́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папе́рнік |
папе́рнікі |
| Р. |
папе́рніка |
папе́рнікаў |
| Д. |
папе́рніку |
папе́рнікам |
| В. |
папе́рніка |
папе́рнікаў |
| Т. |
папе́рнікам |
папе́рнікамі |
| М. |
папе́рніку |
папе́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
папе́рнік м. (рабочий) бума́жник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папе́рнік, ‑а, м.
Разм. Рабочы папяровай прамысловасці. [Бацька:] — Твой тата папернік, а ты нават не пацікавіўся, як і з чаго мы робім паперу. Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́пернік Зараснік папараці (Слаўг.). Тое ж па́параць (БРС), па́перэтнік (Сал., Слаўг.), па́пнік (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
бума́жникII (рабочий) папе́рнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pugilares, ~u
м. папернік; пулярэс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Напе́рыч ’насыпка’ (браг., Нар. словатв.), напёрніч ’тс’ (Сцяшк., ветк., лоеў., Мат. Гом.), папернік ’тс’ (рэчыц., Нар. сл.; браг., добруш., гом., Мат. Гом.). Да пяро, пер’е (гл.), прэфіксальна-суфіксальнае ўтварэнне на базе прыназоўнікавага спалучэння на перʼе, параўн. нагаловіч ’чапец’, гл. Сцяцко, Афікс. наз., 252.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
portfel
м. партаманет; папернік; шабета; пулярэс;
portfel na CD — сумка для кампакт-дыскаў;
portfel inwestycyjny эк. партфель інвестыцый; інвестыцыйны парфель;
portfel akcji — партфель акцый
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)