папа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Высокая футравая шапка.

Генеральская п.

Казацкая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папа́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папа́ха папа́хі
Р. папа́хі папа́х
Д. папа́се папа́хам
В. папа́ху папа́хі
Т. папа́хай
папа́хаю		 папа́хамі
М. папа́се папа́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папа́ха папа́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́ха ж. папа́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́ха, ‑і, ДМ ‑пасе, ж.

Высокая футравая шапка. Каля галоўнай гарадской брамы сабраўся вялікі атрад коннікаў у папахах, у яркім каляровым адзенні і шырокіх шараварах. В. Вольскі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папа́ха ж Papácha f -s, -s (kaukasische Pelzmütze)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папа́ха

(азерб. papag)

высокая футравая шапка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Папа́ха ’высокая футравая шапка’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’круглая шапка з аўчыны’ (Сцяшк.). З рус. папа́ха ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 74), дзе з азерб. papax ’тс’ (Радлаў, 4, 1207), якое выводзілася з чаркескага (Корш у Праабражэнскага, 2, 40; гл. яшчэ Фасмер, 3, 200).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кара́кулевы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з каракулю. Каракулевы каўнер. Каракулевая папаха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кучо́мка ж. мехова́я ша́пка, папа́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)