папаро́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
папару́ |
папо́рам |
| 2-я ас. |
папо́раш |
папо́раце |
| 3-я ас. |
папо́ра |
папо́руць |
| Прошлы час |
| м. |
папаро́ў |
папаро́лі |
| ж. |
папаро́ла |
| н. |
папаро́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
папары́ |
папары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
папаро́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папаро́ць сов.
1. (всё, многое) распоро́ть;
2. (нек-рое время) попоро́ть;
3. разг. (чем-л. острым) поты́кать, поколо́ть; (во многих местах) исты́кать, исколо́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.
1. Распароць па шву ўсё, многае.
2. і без дап. Пароць, распорваць некаторы час.
3. Разм. Пакалоць, патыкаць чым‑н. вострым усё, многае. Папароў ураднік сена [шашкай] ды так ні з чым і пайшоў. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попоро́тьI сов. папаро́ць; параспо́рваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паты́ркаць
‘папароць, накалоць што-небудзь; пэўны час тыркаць, тыркнуць некалькі разоў (што-небудзь і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паты́ркаю |
паты́ркаем |
| 2-я ас. |
паты́ркаеш |
паты́ркаеце |
| 3-я ас. |
паты́ркае |
паты́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
паты́ркаў |
паты́ркалі |
| ж. |
паты́ркала |
| н. |
паты́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паты́ркай |
паты́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паты́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Папароць, пакалоць. І не было на кажусе ні аднаго жывога месца: так застракацілі яго белыя і чорныя ніткі і так патыкала яго іголка. Колас.
2. і без дап. Тыкаць некаторы час; тыкнуць некалькі разоў. — Вось ты паглядзі, — Лапцін патыкаў рукой на талеркі: — Нам гэта за што далі? Савіцкі.
патыка́ць 1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да паткнуць.
патыка́ць 2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да паткаць (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)