паніраваць

панірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панірава́ць сов. и несов., кул. панирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Абсыпаць (абсыпа́ць) сухарамі, мукой перад абсмажваннем. Паніраваць катлеты.

[Ад ням. panieren — пасыпаць тоўчанымі сухарамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панірава́ць кул. paníeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

панірава́ць

(ням. panieren = пасыпаць тоўчанымі сухарамі)

абсыпаць сухарамі, мукой мяса, рыбу перад абсмажваннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панирова́ть сов. и несов., кул. панірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

paníeren

vt кул. панірава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wälzen

1.

vt

1) перако́чваць; каці́ць

Probléme ~ — жарт. варо́чаць [раша́ць] сусве́тныя прабле́мы

Bücher ~ — жарт. прачы́тваць мо́ра кніг

2) (in D) ука́чваць (у што-н.); кул. панірава́ць

3) (auf A) звалі́ць (на каго-н., што-н., тс. перан.)

2.

(sich) валя́цца, кача́цца; варо́чацца

sich vor Láchen ~ — па́даць [ку́рчыцца] ад сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verbum