панчо́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар па вырабе панчох.

|| ж. панчо́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панчо́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. панчо́шнік панчо́шнікі
Р. панчо́шніка панчо́шнікаў
Д. панчо́шніку панчо́шнікам
В. панчо́шніка панчо́шнікаў
Т. панчо́шнікам панчо́шнікамі
М. панчо́шніку панчо́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панчо́шнік м. чуло́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панчо́шнік, ‑а, м.

Майстар па вырабу панчох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуло́чник панчо́шнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панчо́шніца, ‑ы, ж.

Жан. да панчошнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)