Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікпанча́ят
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панча́ят | ||
| панча́ята | панча́ятаў | |
| панча́яту | панча́ятам | |
| панча́ят | ||
| панча́ятам | панча́ятамі | |
| панча́яце | панча́ятах |
Іншыя варыянты: панчая́т.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
панчая́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панчая́т | ||
| панчая́та | панчая́таў | |
| панчая́ту | панчая́там | |
| панчая́т | ||
| панчая́там | панчая́тамі | |
| панчая́це | панчая́тах |
Іншыя варыянты: панча́ят.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)