па́мятаць, -аю, -аеш, -ае і памята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што, пра каго-што і аб кім-чым.

Тое, што і помніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́мята́ць несов., см. по́мніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памята́ць

‘памятаць каго-небудзь, што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. памята́ю памята́ем
2-я ас. памята́еш памята́еце
3-я ас. памята́е памята́юць
Прошлы час
м. памята́ў памята́лі
ж. памята́ла
н. памята́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час памята́ючы

Іншыя варыянты: па́мятаць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́мятаць

‘памятаць каго-небудзь, што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. па́мятаю па́мятаем
2-я ас. па́мятаеш па́мятаеце
3-я ас. па́мятае па́мятаюць
Прошлы час
м. па́мятаў па́мяталі
ж. па́мятала
н. па́мятала
Загадны лад
2-я ас. па́мятай па́мятайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час па́мятаючы

Іншыя варыянты: памята́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́мятаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. па́мятаю па́мятаем
2-я ас. па́мятаеш па́мятаеце
3-я ас. па́мятае па́мятаюць
Прошлы час
м. па́мятаў па́мяталі
ж. па́мятала
н. па́мятала
Загадны лад
2-я ас. па́мятай па́мятайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час па́мятаючы

Іншыя варыянты: памята́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памята́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. памята́ю памята́ем
2-я ас. памята́еш памята́еце
3-я ас. памята́е памята́юць
Прошлы час
м. памята́ў памята́лі
ж. памята́ла
н. памята́ла
Загадны лад
2-я ас. памята́й памята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час памята́ючы

Іншыя варыянты: па́мятаць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́мятаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і памята́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак., каго-што, пра каго-што, аб кім-чым і з дадан. сказам.

Тое, што і помніць. [Волечка:] — Маці я свае не памятаю, яна даўно памерла. Чорны. Ніхто не памятае, з якіх часоў утварылася.. [балота] тут. Колас. — Трэба, каб гэтую казку заўсёды памяталі нашы дзеці і ўнукі, каб яны мацней любілі і бераглі тое, што ёсць у іх, — нібы гаворачы сам з сабою, пачаў Рыгор Васільевіч. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́мятаць гл. помніць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Памята́ць тое ж, што і помніць (гл.), памя́тка, памятлі́вы, памяткі́, памяту́шчы. Дэрыват ад па́мяць з суф. ‑atʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́мятовать несов., книжн. по́мніць; па́мятаць, па́мятаваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)