памянша́ць гл. паменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памянша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. памянша́ю памянша́ем
2-я ас. памянша́еш памянша́еце
3-я ас. памянша́е памянша́юць
Прошлы час
м. памянша́ў памянша́лі
ж. памянша́ла
н. памянша́ла
Загадны лад
2-я ас. памянша́й памянша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час памянша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памянша́ць несов. уменьша́ть; убавля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памянша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памянша́ць гл. паменшыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Зрабіць меншым.

П. выдаткі.

|| незак. памянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. памяншэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уменьша́ть несов. памянша́ць; змянша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памянша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паменшыцца.

2. Зал. да памяншаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́фіць, ‑флю, ‑фіш, ‑фіць; незак., што.

Памяншаць плошчу паруса пры дапамозе рыфаў ​2. Рыфіць парус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціска́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць якога‑н. рэчыва сціскацца, памяншаць свой аб’ём над уздзеяннем знешняга ціску. Сціскальнасць газаў. Сціскальнасць вадкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)