пампу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Пышная круглая булка.

2. перан. Пра тоўстае, пульхнае дзіця, жанчыну (разм.).

|| памянш. пампу́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пампу́шка

‘булка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пампу́шка пампу́шкі
Р. пампу́шкі пампу́шак
Д. пампу́шцы пампу́шкам
В. пампу́шку пампу́шкі
Т. пампу́шкай
пампу́шкаю		 пампу́шкамі
М. пампу́шцы пампу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пампу́шка

‘тоўстае дзіця, жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пампу́шка пампу́шкі
Р. пампу́шкі пампу́шак
Д. пампу́шцы пампу́шкам
В. пампу́шку пампу́шак
Т. пампу́шкай
пампу́шкаю		 пампу́шкамі
М. пампу́шцы пампу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пампу́шка ж., прям., перен. пы́шка, пампу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампу́шка обл. пампу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Невялікая круглая пышная булка. Бабы .. ля печы завіхаюцца, частай і ветлівай гаворкай рассыпаюцца, цукрам пампушкі салодзяць. Галавач.

2. перан. Разм. Аб тоўстым, пульхным дзіцяці, жанчыне. Шчоўкнула [Таська замком].. — і вось яна, круглатварая пампушка, перад імі. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампу́шка ж.

1. кул. kléiner rúnder Héfekuchen;

2. (пра жанчыну) Dícke (sub) f -, -n, Díckerchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пампу́шка

(польск. pampuszek, ад ням. Pfannkuchen)

невялікая круглая пышная булка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пампу́шка 1 ’невялікая круглая пышная булка; аб тоўстым пульхным дзіцяці, жанчыне’ (ТСБМ, Нас., Федар. VI, VII), ’аладка’ (Яруш., Бяльк.), пампу́шкі ’булкі’ (Сл. Брэс.). Рус. паўдн. пампу́ха, пампу́шка ’від вырабу з цеста; праснак з часнаком’, укр. пампу́х ’пампушка’. Праз польск. pampuch ’аладка’ з ням. Pfannkuchen ’блін’ з дыстантнай асіміляцыяй p‑k > p‑p (Мацэнаўэр, 269; Міклашыч, 230; Фасмер, 3, 194). Праабражэнскі (2, 10) мяркуе аб магчымым уплыве пу́хнуць.

Пампу́шка 2 ’скрутак тытуню’ (Сл. ПЗБ). Ст.-бел. пампухъ ’пачка тытуню’ (Чартко, Даследаванні па літ. і мове, Гродна, 1967, 54). Рус. арханг. пампу́ша ’звязка лісця тытуню’. Гл. папуша. Сюды ж, відаць, і панпу́шка ’клубок нітак’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пы́шка в разн. знач. пампу́шка, -кі ж., пы́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)