памо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. памо́л
Р. памо́лу
Д. памо́лу
В. памо́л
Т. памо́лам
М. памо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

памо́л, -у, м.

1. Перапрацоўка зерня на муку.

2. Якасць атрыманай мукі.

Мука мяккага памолу.

3. Змолатае збожжа; мліва.

Ёсць у запасе розны п.

|| прым. памо́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памо́л, -лу м. помо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памо́л, ‑у, м.

1. Раздрабненне, ператварэнне зерня ў муку. Увесь час, пакуль цягнуўся памол, завознікі і млынар не абмовіліся і словам. Моўчкі цягалі мяхі, моўчкі засыпалі, моўчкі пускалі ваду. Караткевіч. / Аб раздрабненні солі, камення і інш. У шаравых млынах 18 гадзін цягнецца памол матэрыялаў, якія ідуць на выраб фарфору. «Беларусь». // Спосаб, якасць раздрабнення зерня. Мука простага памалу. Мука мяккага памолу.

2. Змолатае збожжа; мліва. [Вясной] бацька ішоў да якога-небудзь багатага суседа і прасіў пазычыць пуд мукі.. [У млынара Хаіма] заўсёды было ў запасе рознага памолу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памо́л м Mhlen n -s;

мука́ буйно́га [дро́бнага] памо́лу grob [fein] gemhlenes Mehl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вальцо́вы, -ая, -ае.

Абсталяваны вальцамі або зроблены пры дапамозе вальцаў.

В. млын.

В. памол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помо́л памо́л, -лу м., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grist

[grɪst]

n.

1) збо́жжа на памо́л

2) змо́латае збо́жжа

3) мука́ f., памо́лm., млі́ва n.

4) informal памо́л, прыбы́так -ку m.

grist to or for one’s mill — крыніца не́чых прыбы́ткаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мленнік ’млынар’ (Інстр. III). У выніку кантамінацыі польск. mlenieпамол’ і бел. ме́льнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mhlen

n -s с.-г. памо́л, размо́л; тэх. размо́лванне, здрабне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)