Verbum

анлайнавы слоўнік

палітыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (пагард.).

Беспрынцыповы палітычны дзеяч, а таксама наогул спрытны і беспрынцыповы дзялок.

|| прым. палітыка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітыка́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палітыка́н м., презр. политика́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палітыка́н, ‑а, м.

Пагард. Беспрынцыповы палітык, палітычны дзядок; інтрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітыка́н м разм пагард Politikáster m -s, -;

спры́тны палітыка́н gewíegter Politikáster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

политика́н палітыка́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Politikáster

m -s, - пагардл. палітыка́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вузкало́бы прям., перен. узколо́бый;

в. чэ́рап — узколо́бый че́реп;

в. палітыка́н — узколо́бый политика́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узколо́бый прям., перен. вузкало́бы;

узколо́бый че́реп вузкало́бы чэ́рап;

узколо́бый политика́н вузкало́бы палітыка́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tortuous [ˈtɔ:tʃuəs] adj. fml

1. зві́лісты; заві́лісты, пакруча́сты;

a tortuous maze заблы́таны лабіры́нт;

tortuous style мудраге́лісты сты́ль

2. derog. невыра́зны, няпэ́ўны, няшчы́ры (пра логіку, доказ і да т.п.);

a tortuous argument крываду́шны аргуме́нт;

a tortuous politician хлуслі́вы палітыка́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)