Verbum

анлайнавы слоўнік

палірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палірава́нне ср. полирова́ние, полиро́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паліраванне 1/99; 3/313, 318, 577; 8/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паліраванне

т. 12, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

палірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Націраючы, надаваць люстрана-гладкі выгляд чаму-н.

П. мэблю.

П. ногці.

|| зак. напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і адпалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. палірава́нне, -я, н. і паліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. палірава́льны, -ая, -ае і паліро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полирова́ние палірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

педыкю́р, ‑у, м.

Гігіенічная апрацоўка ступней ног (чыстка, паліраванне ногцяў, выдаленне мазалёў і інш.).

[Фр. pédicure ад лац. pes, pedis — нага і curare — клапаціцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polerowanie

н. паліраванне, паліроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

полиро́вка ж.

1. (действие) палірава́нне, -ння ср., паліро́ўка, -кі ж.;

2. (глянец) паліро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)