паля́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паля́пванне паля́пванні
Р. паля́пвання паля́пванняў
Д. паля́пванню паля́пванням
В. паля́пванне паля́пванні
Т. паля́пваннем паля́пваннямі
М. паля́пванні паля́пваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паля́пванне ср., разг. посту́кивание; похло́пывание; пошлёпывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паляпваць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́пванне н. Klópfen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

похло́пывание

1. паля́пванне, -ння ср., пасту́кванне, -ння ср., пабра́згванне, -ння ср.;

2. паля́пванне, -ння ср., пало́пванне, -ння ср.;

3. паля́скванне, -ння ср.;

4. папля́скванне, -ння ср.;

5. пало́пванне, -ння ср., лапата́нне, -ння ср.;

6. пахло́пванне, -ння ср.; см. похло́пывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pat​1 [pæt] n.

1. паля́пванне, пасту́кванне, пахло́пванне

2. нямо́цны гук, во́плеск

3. гук кро́каў

♦

a pat on the back for smth./for doing smth. адабрэ́нне, пахвала́ за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трепа́ние

1. развява́нне, -ння ср.; рва́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; трасе́нне, -ння ср.; тармашэ́нне, -ння ср.; ту́занне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.; кудла́чанне, -ння ср.; цяга́нне, -ння ср.;

2. трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср., бузава́нне, -ння ср.;

3. ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.;

4. трапа́нне, -ння ср.;

5. бузава́нне, -ння ср.; см. трепа́ть​ 1, 2, 4—6.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трёпка ж.

1. (действие) трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср.; бузава́нне, -ння ср.; ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.; см. трепа́ть​ 2, 4, 5, 6;

2. (побои) разг. лупцо́ўка, -кі ж., біццё, -цця́ ср.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю м.; чос, род. чо́су м., дыхт, род. ды́хту м.;

◊

зада́ть (дать) трёпку (кому-л.) даць ды́хту (чо́су) (каму-небудзь);

трёпка не́рвов ту́занне не́рваў; ад’яда́нне вантро́баў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)