паля́паць гл. ляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паля́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паля́паю паля́паем
2-я ас. паля́паеш паля́паеце
3-я ас. паля́пае паля́паюць
Прошлы час
м. паля́паў паля́палі
ж. паля́пала
н. паля́пала
Загадны лад
2-я ас. паля́пай паля́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паля́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паля́паць сов., разг. постуча́ть; похло́пать; пошлёпать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ляпаць некаторы час. Раман адышоўся на загон, падняў з зямлі брусок і паляпаў па касе. Пташнікаў. Нехта ціха пастукаў у шыбіну. Счакаў і паляпаў яшчэ. Грахоўскі. — Дык не падайце духам, — паляпаў на развітанне Рыгора па плячы Рымар. — Усё будзе добра. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкі стук, шум пры ўдарах, удараць з ляскам.

Л. малатком.

2. Біць, удараць па чым-н. з шумам.

Л. па плячы.

3. што. Кідаць што-н. густое, ліпкае.

Л. гліну ў шчыліны.

4. перан., што. Гаварыць што-н. неабдумана, нетакгоўна.

Ляпае языком абы што.

|| зак. паля́паць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| аднакр. ля́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ля́панне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наля́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, доўга паляпаць, пастукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poklepać

зак. палопаць; паляпаць;

poklepać po ramieniu — паляпаць па плячы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clap​2 [klæp] v.

1. пля́скаць (у далоні); апладзі́раваць

2. ля́паць, ля́скаць

3. зрабі́ць рэ́зкі рух

4. паля́паць, пахло́паць (па плячы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

похло́пать сов.

1. (дверью) паля́паць, пасту́каць, (долго, неоднократно) папасту́каць, папасту́кваць, пабра́згаць, (долго, неоднократно) разг. папабра́згаць;

2. (по плечу) паля́паць, пало́паць;

3. (ладонью по телу, пощёлкать кнутом) паля́скаць, (долго, неоднократно) папаля́скаць, папаля́скваць;

4. (в ладоши, по воде) папля́скаць;

5. (крыльями) пало́паць, палапата́ць;

6. (пострелять) пахло́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chuck

I [tʃʌk]

v.t.

1) лаго́дна паля́паць, пала́шчыць

2) кі́нуць, шпурну́ць

to chuck out — вы́кінуць

II [tʃʌk]

n.

вало́вая або́ бара́няя каркаві́на

III [tʃʌk]

n.

ква́ктаньне, куда́хтаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)