палы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. палы́н
Р. палыну́
Д. палыну́
В. палы́н
Т. палыно́м
М. палыне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палы́н, -у́, м.

Эфіраносная расліна з дробнымі кветкамі, з моцным пахам і горкім смакам.

|| прым. палы́нны, -ая, -ае і палыно́вы, -ая, -ае.

П. пах.

Палыновая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палы́н, -ну́ м., бот. полы́нь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палы́н, ‑у, м.

Пустазелле з моцным пахам і горкім смакам. Дні беглі... Пасекі пачалі зарастаць быллём і палыном. Чарот. Зоры, як праз сон, млелі нада мною, і моцна пах усюды палын. Лупсякоў.

•••

Цытварны палын — лекавая расліна сямейства складанакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палын

т. 12, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

палы́н м бат Wérmut m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Палы́н ’пустазелле з моцным пахам і горкім смакам’. Рус. полы́нь, укр. поли́н, ст.-рус. пелынъ, пелынь, польск. piołun, ст.-польск. piołyn, чэш. peluň, pelyněk, серб.-харв. пѐлин ’шалфей’, славен. pelin ’тс’, балг. пели́н ’палынь’. Якой была прасл. форма, не зусім ясна. Звязваюць з polěti ’гарэць, палаць’ (Младэнаў, 417; Махэк, 443) або з назвамі колеру тыпу polvь (гл. пало́вы) (Праабражэнскі, 2, 103). Паралелі ўказваюць толькі ў лат.: pelane ’палын’, pelȇjums (мн.) ’тс’ (Мейе–Эндзелін, 3, 194). Гл. яшчэ Фасмер, 3, 320.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

полы́нь ж., бот. палы́н, -ну́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цытво́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: цытворнае семя гл. семя; цытворны палын гл. палын.

[Ад ням. Zitver з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цитва́рный / цитва́рное се́мя цытво́ра;

цитва́рная полы́нь бот. цытва́рны палы́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)