пало́са, -ы, мн. -ы, -ло́с, ж.

Тое, што і паласа (у 1—3 знач.).

|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -л6сцы, мн. -і, -сак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пало́са пало́сы
Р. пало́сы пало́с
Д. пало́се пало́сам
В. пало́су пало́сы
Т. пало́сай
пало́саю		 пало́самі
М. пало́се пало́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пало́са ж., в разн. знач. полоса́;

шыро́кая п. зямлі́ — широ́кая полоса́ земли́;

п. жале́за — полоса́ желе́за;

цёмная п. ле́су на гарызо́нце — тёмная полоса́ ле́са на горизо́нте;

~сы спе́ктра — по́лосы спе́ктра;

дождж прайшо́ў ~сай — дождь прошёл полосо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́са, ‑ы, ж.

Тое, што і паласа (у 1, 2 і 4 знач.). Паласа жалеза. □ Светлая палова на ўсходзе высока паднялася над зямлёй. Шахавец. Палоса наша вузкая, і я, не пытаючы нават у дзеда, ведаў, што з яе можна зрабіць толькі адзін загон. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́са ж Stréifen m -s, -; (нешырокі ўчастак ворнай зямлі) Áckerstreifen m -s, Lándstrich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Палоса ’шнур, участак зямлі’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Сл. ПЗБ). Да паласа́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пало́ска гл. паласа і палоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласці́на, ‑ы, ж.

Тонкая палоса якога‑н. цвёрдага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая палоса з якога-н. цвёрдага матэрыялу.

Жалезная п.

|| памянш. пласці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. пласці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

smuga

ж. палоса; стужка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)