Палеа... 8/39

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

палеа-

(гр. palaios = старажытны)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «старажытны», «даўні».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да старажытных эпох, да глыбокай старажытнасці, напр.: палеаазіяты, палеаазіяцкі;

2) які мае адносіны да палеанталогіі, палеанталагічны, напр.: палеабатаніка, палеазаалогія;

3) які мае адносіны да вывучэння глыбокай старажытнасці, напр.: палеапаталогія, палеарэнтгеналогія, палеафіталогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палеа...

т. 11, с. 542

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

палеа...,

Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: 1) які мае адносіны да старадаўнасці; старадаўні, напрыклад: палеаген; 2) які мае адносіны да вывучэння глыбокай старадаўнасці, напрыклад: палеабатаніка, палеаграфія.

[Грэч. palaios — старажытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеаза́ўр

(ад палеа- + -заур)

вялізная выкапнёвая яшчарка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеаантрапо́лаг

(ад палеа- + антраполаг)

спецыяліст у галіне палеантрапалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеаклі́маты

(ад палеа- + клімат)

кліматы мінулых геалагічных эпох.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеацэно́з

(ад палеа- + -цэноз)

тое, што і палеабіяцэноз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палео́граф

(ад палеа- + -граф)

спецыяліст у галіне палеаграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)