пала́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Халодная ручная зброя з доўгім прамым клінком.

|| прым. пала́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пала́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пала́ш палашы́
Р. палаша́ палашо́ў
Д. палашу́ палаша́м
В. пала́ш палашы́
Т. палашо́м палаша́мі
М. палашы́ палаша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пала́ш, -ша́ м., воен. пала́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́ш воен. пала́ш, -ша́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палаш

т. 11, с. 542

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пала́ш, ‑а, м.

Халодная зброя, падобная на шаблю, толькі з прамым і шырокім лязом, вострым з абодвух бакоў. Іх везлі стражнікі з аголенымі палашамі, і многія казалі, што хлопцам не мінуць плахі. Гартны.

[Польск. pałasz, ад венг. pallos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́ш м вайск гіст Pálasch m -(e)s, -e; Háudegen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пала́ш

(польск. pałasz, ад венг. pallos)

халодная зброя з доўгім прамым лязом, вострым з абодвух бакоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пала́ш ’халодная зброя, падобная на шаблю, толькі з прамым і шырокім лязом, вострым з абодвух бакоў’ (ТСБМ). Ужо ст.-бел. палашъ (XVI ст.) < польск. pałasz (Булыка, Запазыч., 234). Крыніцай польск., таксама і ў інш. мовах (рус. пала́ш, ням. Pallasch) з’яўляецца венг. pallos, утворанае ад тур. pala ’меч’ (Брукнер, 392; Фасмер, 3, 191).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pałasz

м. палаш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)