паласку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паласку́н паласкуны́
Р. паласкуна́ паласкуно́ў
Д. паласкуну́ паласкуна́м
В. паласкуна́ паласкуно́ў
Т. паласкуно́м паласкуна́мі
М. паласкуне́ паласкуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паласку́н, -на́ м., зоол. полоску́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паласку́н, ‑а, м.

Драпежная млекакормячая жывёліна роду янотаў; звычайны янот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

янот-паласкун

т. 18, кн. 1, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

полоску́н зоол. паласку́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)