палама́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палама́ны палама́ная палама́нае палама́ныя
Р. палама́нага палама́най
палама́нае		 палама́нага палама́ных
Д. палама́наму палама́най палама́наму палама́ным
В. палама́ны (неадуш.)
палама́нага (адуш.)		 палама́ную палама́нае палама́ныя (неадуш.)
палама́ных (адуш.)
Т. палама́ным палама́най
палама́наю		 палама́ным палама́нымі
М. палама́ным палама́най палама́ным палама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палама́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палама́ны палама́ная палама́нае палама́ныя
Р. палама́нага палама́най
палама́нае		 палама́нага палама́ных
Д. палама́наму палама́най палама́наму палама́ным
В. палама́ны (неадуш.)
палама́нага (адуш.)		 палама́ную палама́нае палама́ныя (неадуш.)
палама́ных (адуш.)
Т. палама́ным палама́най
палама́наю		 палама́ным палама́нымі
М. палама́ным палама́най палама́ным палама́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палама́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палама́ны палама́ная палама́нае палама́ныя
Р. палама́нага палама́най
палама́нае		 палама́нага палама́ных
Д. палама́наму палама́най палама́наму палама́ным
В. палама́ны (неадуш.)
палама́нага (адуш.)		 палама́ную палама́нае палама́ныя (неадуш.)
палама́ных (адуш.)
Т. палама́ным палама́най
палама́наю		 палама́ным палама́нымі
М. палама́ным палама́най палама́ным палама́ных

Кароткая форма: палама́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палама́ны

1. прям., перен. поло́манный; сло́манный;

2. поло́манный, перело́манный;

1, 2 см. палама́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палама́ны і пало́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паламаць.

2. у знач. прым. Сапсаваны, няспраўны. Ужо некалькі паламаных калёс ляжала ў канаве. Ставер. На двары нейкая пустка, валяюцца паламаныя весніцы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́маны, см. палама́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перело́манный пералама́ны, палама́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сло́манный злама́ны; палама́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сло́мленный злама́ны; палама́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́маны,

гл. паламаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)