Verbum

палама́ны і пало́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паламаць.

2. у знач. прым. Сапсаваны, няспраўны. Ужо некалькі паламаных калёс ляжала ў канаве. Ставер. На двары нейкая пустка, валяюцца паламаныя весніцы. С. Александровіч.