Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паку́тлівы, -ая, -ае.
1. Які прычыняе пакуты, мукі.
П. кашаль.
Пакутлівае пытанне.
2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай.
П. твар.
Пакутлівыя слёзы.
|| наз.паку́тлівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паку́тлівы
1. страда́льческий;
2. мучи́тельный; томи́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паку́тлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які прычыняе пакуты, мукі. Пасля пакутлівай галадоўкі.. [Максім і Давід] першы раз елі так смачна і сытна.Машара.
2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай. Пакутлівы ад стомы і болю твар Максіма пасвятлеў.Чарнышэвіч.[Яўген] не мог гаварыць — прарваліся цяжкія пакутлівыя слёзы.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)