пако́лванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пако́лванне пако́лванні
Р. пако́лвання пако́лванняў
Д. пако́лванню пако́лванням
В. пако́лванне пако́лванні
Т. пако́лваннем пако́лваннямі
М. пако́лванні пако́лваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пако́лванне ср. пока́лывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́лванне, ‑я, н.

Колючы боль, які ўзнікае час ад часу. Паколванне ў грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́лванне н. (léichtes) Stéchen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пока́лывание пако́лванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prickle​2 [ˈprɪkl] v. адчува́ць пако́лванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strzykanie

н. паколванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Séitenstechen

n -s мед. пако́лванне ў баку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гласалгі́я

(ад гр. glossa = мова + algos = боль)

боль, паколванне, аняменне ў языку, якое часам распаўсюджваецца на губу, дзясны, шчокі, паднябенне, глотку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

prickly [ˈprɪkli] adj.

1. калю́чы;

prickly bushes калю́чыя кусты́

2. які́ адчувае пако́лванне, калаццё;

a prickly sensation адчува́нне пако́лвання

3. які́ прычыняе турбо́ты

4. infml запа́льчывы; раздражня́льны; зласлі́вы;

He was in a very prickly mood that morning. Ён быў вельмі раздражнёны той раніцай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)