паклясці́ся гл. клясціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклясці́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакляну́ся паклянё́мся
2-я ас. пакляне́шся пакленяце́ся
3-я ас. пакляне́цца пакляну́цца
Прошлы час
м. пакля́ўся паклялі́ся
ж. пакляла́ся
н. пакляло́ся
Загадны лад
2-я ас. пакляні́ся пакляні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пакля́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклясці́ся сов. покля́сться; дать кля́тву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклясці́ся, ‑клянуся, ‑клянешся, ‑клянецца; ‑клянёмся, ‑кленяцеся; пр. пакляўся, ‑клялася, ‑клялося.

Зак. да клясціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклясці́ся schwören* vt, vi;

паклясці́ся го́нарам bei séiner Éhre schwören*;

паклясці́ся ў ве́рнасці Tréue schwören*;

паклясці́ся адпо́мсціць Ráche schwören* (каму-н. D,);

урачы́ста паклясці́ся hoch und héilig schwören*;

паклясці́ся на Бі́бліі auf die Bíbel schwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клясці́ся, кляну́ся, кляне́шся, кляне́цца; клянёмся, кленяце́ся, кляну́цца; кля́ўся, кляла́ся, -ло́ся; кляні́ся; незак.

1. чым і без дап. Даваць клятву; урачыста абяцаць што-н.; прысягаць.

Клянёмся Радзіму аберагаць.

К. ў вернасці сябрам.

2. Праклінаць каго-н.

|| зак. паклясці́ся, -кляну́ся, -кляне́шся, -кляне́цца; -клянёмся, -кленяце́ся, -кляну́цца; пакля́ўся, -кляла́ся, -ло́ся; -кляні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покля́сться сов. пакля́сціся; (клятвенно уверить) прысягну́ць, разг. прысягну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przysiąc

зак. прысягнуць, паклясціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабажы́цца, ‑бажуся, ‑божышся, ‑божыцца; зак.

Паклясціся імем бога, каб пацвердзіць свае словы. Ліпніцкі пабажыўся, што нікому не данясе... Чарот. Усе ўтрох пабажыліся, што гэта шчырая праўда. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poprzysiąc

зак. прысягнуцца, прысягнуць; паклясціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)