Verbum

анлайнавы слоўнік

пакла́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакла́д м., см. пакла́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакла́д,

гл. паклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакла́д Залежы карысных выкапняў (БРС).

□ в. Паклады Крыч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Пакла́д, пакла́ды ’залежы’ (ТСБМ). З польск. pokłady ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакла́ды, -аў, адз. пакла́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

Тое, што і залежы (у 1 знач.).

П. калійнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакла́ды (ед. пакла́д м.) геол. залега́ние ср.; за́лежи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакла́ды, ‑аў; адз. паклад, ‑а, М ‑дзе, м.

Залежы (гл. залеж у 2 знач.). Паклады калійнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залега́ние ср. заляга́нне, -ння ср.; (залежь) за́леж, -жы ж., пакла́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stratification

[,strætɪfɪˈkeɪʃən]

n., Geol.

напластава́ньне, заляга́ньне n.; пакла́д -у m., пакла́ды pl., стратыфіка́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)