пакаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Адчуць каханне да каго-, чаго-н., палюбіць.

П. дзяўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакаха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакаха́ю пакаха́ем
2-я ас. пакаха́еш пакаха́еце
3-я ас. пакаха́е пакаха́юць
Прошлы час
м. пакаха́ў пакаха́лі
ж. пакаха́ла
н. пакаха́ла
Загадны лад
2-я ас. пакаха́й пакаха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакаха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакаха́ць сов. полюби́ть;

яны́ ~ха́лі адзі́н аднаго́ — они́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Адчуць каханне да каго‑н.; палюбіць. — Гы, Аленка, памятай: ніхто цябе так не палюбіць, як я. Адну цябе пакахаў і больш нікога не хачу. Колас. Пакахаў Тарас дзяўчынку У дзяцінстве, рана, І да самае да смерці Не забыў Аксаны. Купала. // без дап. Закахацца. [Казімір:] — Каб жаніцца, трэба пакахаць, а так — што? Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакаха́ць lieb gewínnen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакаха́цца, -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак. (разм.).

Пакахаць адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пако́хаць

‘пакахаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́хаю пако́хаем
2-я ас. пако́хаеш пако́хаеце
3-я ас. пако́хае пако́хаюць
Прошлы час
м. пако́хаў пако́халі
ж. пако́хала
н. пако́хала
Загадны лад
2-я ас. пако́хай пако́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

uwielbić

зак. пакахаць, палюбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokochać

зак. пакахаць, палюбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пакаха́цца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Пакахаць адзін аднаго. [Настаўніца і ляснічы] сустрэліся і пакахаліся. Іх каханне было падобна на чыстую палявую крынічку. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)