Уладальнік паю.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Уладальнік паю.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| па́йшчыкі | ||
| па́йшчыка | па́йшчыкаў | |
| па́йшчыку | па́йшчыкам | |
| па́йшчыка | па́йшчыкаў | |
| па́йшчыкам | па́йшчыкамі | |
| па́йшчыку | па́йшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Той, хто мае свой пай у якой‑н. справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
па́йшчыца, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́йщикII
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
udziałowiec
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Téilhaber
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ánteilhaber
1)
2) удзе́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)