пазна́чыць гл. значыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазна́чу пазна́чым
2-я ас. пазна́чыш пазна́чыце
3-я ас. пазна́чыць пазна́чаць
Прошлы час
м. пазна́чыў пазна́чылі
ж. пазна́чыла
н. пазна́чыла
Загадны лад
2-я ас. пазна́ч пазна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазна́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазна́чыць сов.

1. поме́тить; обозна́чить;

п. старо́нкі — поме́тить (обозна́чить) страни́цы;

2. (всё, многое) переме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Паставіць на чым‑н. знак, лічбу або надпіс; пранумараваць. Па вёсцы паўзуць пушчаныя ворагам чуткі, быццам калгаснікаў будуць таўраваць, .. каб пазначыць. Лужанін. Калі б пазначыць на геаграфічнай карце ўсе мясціны, куды кідаў лёс Я. Купалу ў дарэвалюцыйны час, то яна была б усеяна кружочкамі. Шкраба. Найбольш важкія эстэтычныя думкі паэта кожны можа выпісаць ці пазначыць у кнізе. «Полымя».

2. Вызначыць, акрэсліць. Янка Брыль не назначыў жанру свайго новага твора «Птушкі і гнёзды». Юрэвіч. Я .. на бой падымаўся, каб краю здабыць перамогу, душой загараўся, каб другу пазначыць дарогу. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазна́чыць bezéichnen vt, vermérken vt (адзначыць); ánstreichen* vt (птушкай і пад.); notíeren vt (запісаць);

пазна́чыць чысло́м datíeren vt;

пазна́чыць за́днім чысло́м zurückdatieren vt, náchdatieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зна́чыць¹, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Памячаць, ставячы знак, метку і пад.

З. старонкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызначаць, указваць сабой шлях, дарогу і пад.

|| зак. пазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́метить сов. пазна́чыць, паме́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пазначыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчыркну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; адчы́ркнуты; зак., што.

Адкрэсліць, адчарціць, пазначыць.

А. алоўкам цікавае месца ў кнізе.

|| незак. адчы́ркваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)