паздзіма́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паздзіма́ю |
паздзіма́ем |
| 2-я ас. |
паздзіма́еш |
паздзіма́еце |
| 3-я ас. |
паздзіма́е |
паздзіма́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паздзіма́ў |
паздзіма́лі |
| ж. |
паздзіма́ла |
| н. |
паздзіма́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паздзіма́й |
паздзіма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паздзіма́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паздзіма́ць сов. (о многом) сдуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паздзьмуваць. З вербаў паздзімае вецер каткі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
све́ять сов.
1. (сдуть) садзьму́ць, здзьмуць, мног. паздзіма́ць;
2. (очистить веянием) зве́яць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)