пае́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пае́здка пае́здкі
Р. пае́здкі пае́здак
Д. пае́здцы пае́здкам
В. пае́здку пае́здкі
Т. пае́здкай
пае́здкаю		 пае́здкамі
М. пае́здцы пае́здках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пае́здка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Кароткае падарожжа; выезд куды-н. на некаторы час.

П. за мяжу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пае́здка ж. пое́здка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пае́здка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Выезд куды‑н. на некаторы час; кароткае падарожжа. Паездка за мяжу. □ Конь стары, слабенькі. Але шаўцу для паездак па вёсках, дзе ён скупляе і аўчыны, лепшага і не трэба. Жычка. Саша ахвотна згадзілася ехаць у горад, хоць ведала, што паездка небяспечная. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пае́здка ж. Fahrt f -, -en; Réise f -, -n (вандроўка); Áusflug m -(e)s, -flüge (экскурсія);

вы́правіцца ў пае́здку auf Fahrt géhen*;

шчаслі́вай пае́здкі! gúte Fahrt!;

дзелава́я пае́здка Geschäftsreise f;

вясёлая пае́здка Vergnügungsfahrt f;

інспекцы́йная пае́здка Besíchtigungsreise f;

пае́здка па го́радзе Stádtrundfahrt f;

пае́здка за го́рад Áusflug ins Grüne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Паездка на сёмуху» (карная аперацыя) 5/452

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тур³, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Падарожжа, турыстычная паездка.

2. Гастрольная паездка артыста ці музычнага калектыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пое́здка пае́здка, -кі ж.;

пое́здка в Ло́ндон пае́здка ў Ло́ндан;

увесели́тельная пое́здка пае́здка на пагуля́нку, выязна́я пагуля́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматабяца́ючы, -ая, -ае.

Які падае вялікія надзеі, прадракае што-н. значнае.

Ш. студэнт.

Шматабяцаючая паездка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заду́манный заду́маны;

заду́манная пое́здка заду́маная пае́здка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)