падурне́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -е́е; -е́ем, -е́еце, -е́юць; зак. (разм.).

Здурнець — пра ўсіх, многіх.

Няўжо яны падурнелі ўсе?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падурне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падурне́ю падурне́ем
2-я ас. падурне́еш падурне́еце
3-я ас. падурне́е падурне́юць
Прошлы час
м. падурне́ў падурне́лі
ж. падурне́ла
н. падурне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падурне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падурне́ць сов., разг. поглупе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падурне́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

Разм. Здурнець — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поглупе́ть сов. падурне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ogłupieć

зак.

1. аслупянець;

2. падурнець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

versímpeln

vi (s) разм.

1) падурне́ць

2) апрасці́цца, стаць прымітыўным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

посходи́ть сов., разг.

1. пазыхо́дзіць;

посходи́ть с мест пазыхо́дзіць з ме́сцаў;

2. (с ума) разг. павар’яце́ць, пашале́ць, падурне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)