падурне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падурне́ю падурне́ем
2-я ас. падурне́еш падурне́еце
3-я ас. падурне́е падурне́юць
Прошлы час
м. падурне́ў падурне́лі
ж. падурне́ла
н. падурне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падурне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)