падсці́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падсці́лка падсці́лкі
Р. падсці́лкі падсці́лак
Д. падсці́лцы падсці́лкам
В. падсці́лку падсці́лкі
Т. падсці́лкай
падсці́лкаю		 падсці́лкамі
М. падсці́лцы падсці́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. падаслаць².

Легчы на саламяную падсцілку.

2. Тое, што і подсціл (у 2 знач.).

|| прым. падсці́лачны, -ая, -ае.

П. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсці́лка ж., в разн. знач. подсти́лка, подсти́л м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тое, што і подсціл (у 2 знач.). Ляжаў.. [жарэбчык] ля ясляў на мяккай саламянай падсцілцы. Якімовіч. На падсцілках з газет і мяшкоў, проста на падлозе ўздоўж сцен, разасланы пасцелі. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсці́лка ж. Únterlage f -; с.-г. Streu f -, -en (для жывёлы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падасла́ць², падсцялю́, падсце́леш, падсце́ле; падсцялі́; падасла́ны; зак., што.

Паслаць пад што-н.

П. пярыну.

|| незак. падсціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дсціл, -у, м., падсці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падсціла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддо́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падстаўка або падсцілка пад што-н.

Гліняны п.

П. пад кветкавы вазон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лісцяны́, -а́я, -о́е (разм.).

1. Пра дрэвы з лістамі.

Лісцяныя дрэвы.

2. Які складаецца з лісця.

Лісцяная падсцілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чапра́к

‘падсцілка пад сядло, гунька’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чапра́к чапракі́
Р. чапраку́ чапрако́ў
Д. чапраку́ чапрака́м
В. чапра́к чапракі́
Т. чапрако́м чапрака́мі
М. чапраку́ чапрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

подсти́лка ж.

1. (действие) падсціла́нне, -ння ср., падсці́лка, -кі ж.;

2. (подостланное) по́дсціл, -лу м., падсці́лка, -кі ж.;

торфяна́я подсти́лка с.-х. тарфяны́ по́дсціл (тарфяна́я падсці́лка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)