падрысо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падрысо́ўванне
Р. падрысо́ўвання
Д. падрысо́ўванню
В. падрысо́ўванне
Т. падрысо́ўваннем
М. падрысо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрысо́ўванне ср. подрисо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрысо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрысоўваць — падрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрисо́вывание падрысо́ўванне, -ння ср.; падмалёўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́туш, ‑ы, ж.

Выпраўленне, падрысоўванне фотаздымка або негатыва і пад. — Я пайду ды аддам мастаку на рэтуш. Здымкаў дадзім як больш, яны паласу ўпрыгожаць, — заспяшаўся Шаевіч. Сабаленка.

[Фр. retouche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрисо́вка ж. падрысо́ўка, -кі ж., падрысо́ўванне, -ння ср.; падмалёўка, -кі ж., падмалёўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)