рэ́туш, ‑ы, ж.

Выпраўленне, падрысоўванне фотаздымка або негатыва і пад. — Я пайду ды аддам мастаку на рэтуш. Здымкаў дадзім як больш, яны паласу ўпрыгожаць, — заспяшаўся Шаевіч. Сабаленка.

[Фр. retouche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)