падро́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падро́бнік падро́бнікі
Р. падро́бніка падро́бнікаў
Д. падро́бніку падро́бнікам
В. падро́бніка падро́бнікаў
Т. падро́бнікам падро́бнікамі
М. падро́бніку падро́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падро́бнік м. подде́лыватель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падро́бнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца падробкай чаго‑н. Падробнік ключоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бнік м Fälscher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подде́лыватель падро́бнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

adulterator

[əˈdʌltəreɪtər]

n.

фальсыфіка́тар, падро́бнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fälscher

m -s, - падро́бнік; фальсіфіка́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

falsyfikator

м. фальсіфікатар; падробнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podrabiacz

м. падробнік;

podrabiacz pieniędzy — фальшываманетчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Náchmacher

m -s, -

1) перайма́льнік

2) падро́бнік, фальсіфіка́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)