Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падра́пацьсов., разг. поцара́пать, исцара́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм.
1. Зрабіць драпіну (драпіны) на чым‑н.; злёгку абдзерці. Падрапаць ногі аб іржышча. □ [Кухаркі] нават аканом баіцца: бегае то туды, то сюды ад адной фурманкі да другой і пакрыквае на парабкаў, каб часам чаго не пабілі, не падрапалі.Каліна.Лістоўкі, якія нельга было адклеіць, Ёшка падрапаў нажом.Пестрак.
2. Драпаць некаторы час; драпнуць некалькі разоў. Воўк прыціснуўся ў кут, заляскаў зубамі, падрапаў зямлю і палез угару.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падра́паць
1. krátzen vt; rítzen vt; zerschrámmen vt (падлогуі г. д.);
2. (дрэннанапісаць) krítzeln vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)