падмянці́ць, -мянчу́, -ме́нціш, -ме́нціць; -ме́нчаны; зак., што.

Падвастрыць мянташкай.

П. касу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмянці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмянчу́ падме́нцім
2-я ас. падме́нціш падме́нціце
3-я ас. падме́нціць падме́нцяць
Прошлы час
м. падмянці́ў падмянці́лі
ж. падмянці́ла
н. падмянці́ла
Загадны лад
2-я ас. падмянці́ падмянці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падмянці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмянці́ць сов. (косу) подточи́ть (наждачной лопаткой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак., што.

Падвастрыць касу мянташкай. — Самае важнае, — гаворыць Іллюк, спыняючыся падмянціць касу, — дык гэта не трэба гарачыцца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падме́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмянціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)