падмянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак., што.

Падвастрыць касу мянташкай. — Самае важнае, — гаворыць Іллюк, спыняючыся падмянціць касу, — дык гэта не трэба гарачыцца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)